Sık sık hepimizin ağzından çıkan bir cümle vardır: “Annelik dünyanın en zor işi…”
Peki annelik bir iş mi gerçekten? Her gün özveriyle çalıştığımız ama karşılığında maaş almadığımız bir meslek olarak bakabilir miyiz anneliğe? Bu alandaki kariyerimizi ilerletebilir miyiz? Daha iyi ya da daha mevki sahibi bir anne olmanın yolları var mıdır?
Ailemizin imkanları iyiyse ve maddi olarak çalışmaya ihtiyacımız yoksa, meslek sahibi olmak için gerekli eğitimi alamadıysak ya da işten çıkarıldıktan sonra tekrar iş bulamıyorsak; “İşim annelik.” diyebilir miyiz? Çocuklarımızın okullarından yollanan formlarda “Annenin Mesleği” bölümüne “Ev Hanımlığı” yazmak doğru mudur?
Kendimiz tam zamanlı annelik yapamadığımızda, çocuğumuza bakacak ve evi çekip çevirecek birini bulmaya çalışmamız ve bunun için para ödememiz aslında bunun bir iş olduğunu gösteriyor. Üstelik de ciddi paralar… Bakıcı veya gündüz bakım evi aracılığı ile çocuğunun bakımını sağlayan anneler ayda ortalama 840 TL ödüyor*. Belki maaşınızın yarısı bakıcıya gidiyor ve buna rağmen aklınız evde kalıyor, çocuğunuzun iyi bakıldığından emin olamıyor, anneanneyi bakıcının başına dikiyor ya da evi kamera sistemleriyle donatıyorsunuz. Özellikle 0-2 yaş döneminde çocuklara büyükanneler bakmakla birlikte, şartlar uygun olsa çocuğunuza kendiniz bakmak istiyorsunuz*. İnsan hayatında gelişim açısından en kritik olan ilk 1000 günde yani 0-2 yaş arasında çocuğunuzun bakımını üstlenmek onunla arzu ettiğiniz kadar vakit geçirmek istiyorsunuz*. İnsan yetiştirmek çoook mühim bir iş sonuçta!
Bu arada bakıcıların da, kendi çocuklarına baktırmak için bakıcı tuttuğunu biliyor muydunuz? Böyle sonsuz bir sarmal var ortada.
İş kadınının sözlük anlamı düzenli olarak iş sahibi olan kadın. Yani düzenli gerçekleşen, rutini olan her iş bu tanıma girebilir.
Annelik maaşlı bir meslek olsaydı herhalde görev tanımını yazmak da pek kolay olmayacaktı. Bir annenin çevreden alabildiği yardım miktarına göre değişen, bebeğinin çamaşırını yıkamaktan mamasını vermeye uzanan çok maddeli bir görev listesi var. Tabii annenin maaşını belirlemek de zor olacaktı. Sık sık duyduğumuz diğer bir ata sözüne geçelim: “Annelik hakkı ödenmez.” 9 ay karında taşımakla başlayan, uykusuz günler ve gecelerle devam eden annelik sanıyorum piyasadaki en yüksek maaşa bile yapılacak bir iş değil. Ancak aşkla yapılabilir.
Öte yandan iş sahibi olmak, biri tarafından işe alınmak, birileri için çalışmak ve maaş almak anlamına geliyor. Profesyonel ve aslında pek de duygulara yer olmayan bir dünyadan bahsediyoruz. Günün sonunda tüm amacımız işimizi en iyi şekilde yapıp, patronlarımızı mutlu etmek, üreterek topluma faydalı olmak, iyi bir kariyer yapmak ve bu doğrultuda daha çok para kazanmak. Çalışan anne olarak çocuğa rol model olmak da önemli tabii. Çocuk anne ve babasını gördükçe para kazanmanın kolay olmadığını, emek istediğini anlayacak, iyi bir eğitimin önemini kavrayacak, meslek sahibi olmakla ilgili fikirler küçük yaştan itibaren kafasında oluşmaya başlayacak. Üniversite mezunu bir annenin çocuğunun üniversite mezunu olma oranı yüzde 30 daha fazla.
İşte size bir tartışma konusu…
Lütfen yazının altına görüşlerinizi yazın. Sizce annelik tam zamanlı bir iş midir? Yoksa iş kadınlığının tanımı ancak profesyonel iş hayatı ile mi sınırlıdır?
*: Danone Nutricia Çalışan Annenin 1000 Günü Araştırması
Tüm yazılar için buraya tıklayın.
