Doğrudur !!! Çocuk düşe kalka büyür;canlı kanıtı Janjan’dır.Herşey daha emeklemeden başladı…Bir sabah serviste uyuyorum Telefonum çaldı Eşim arıyor sabah 07:30… Açtım “Panik yapma Janjan beşiğinden düştü kamera kayıtlarına bakar mısın ? Nasıl düşmüş ? Kafasını vurmuş mu?”dedi. Dizlerimin bağı çözüldü. Hemen açıp izledim. Beşik emniyet barları en yüksekte olmasına rağmen yanına koyduğumuz uyku arkadaşına basıp göbeğini bara dayamış ; göbeğinin üzerinde öne arkaya giderek ivme kazanıp kafasının üzerine yere çakılmış. Servisten indiğim gibi eve gittim. Hastaneye gittik. Fışkırır şekilde kusma,uyku hali,gözlerde kayma yok. 3 saat gözetimde tuttuk sonra alıp evimize geldik. Bebek beşiklerinin alt kısmında 2 adet takoz bulunuyormuş;bunlar yatağı yüksek tutmak için konurmuş ve emniyet barları artık bebeğin göğüs hizasına gelmeye başladıysa çıkarılıp yatak aşağıya indirilmek suretiyle emniyet sağlanıyormuş. Bu vesileyle öğrenmiş olduk.

Anakucağını terkedip emeklemenin tadına varan Janjan’ı kazalardan korumak için ilk yaptığımız şey ise TV ünitemizin sivri köşelerine koruyucu takmak ve yere yumuşak matlar almak oldu. Bizce fazlasıyla yeterliydi… Çünkü ona salonda kanepeler ve yastıklarla çevrili,yumuşak zeminli bir güvenli bölge yaratmıştık. Zamanla emeklemede profesyonel hale geldi ve tırmanmaya geçti. Yastıkların üzerinden atlayarak evin her yerine gitmek istedi. Engel olup onu yarattığımız güvenli bölgede tutmaya çalışmadık,kısıtlamadık. Akşamları işten geldikten sonra o önde biz arkada dönüşümlü nöbetler tutarak evde turlamaya başladık.

İlk adım çabaları ortaya çıkınca Janjan’ın ne kadar tedbirsiz bir bebek olduğu bir kez daha gözler önüne serilmiş oldu. Tutuna tutuna yürümedi hiç. Bir yere gitmek istiyorsa kendini pat paaat bırakıverdi. 13 aylıkken ilk adımını attı ve daha 1 ay dolmadan ilk ev kazamızı yaşadık.

Sanki evimizdeki tek köşe tv ünitesindeymiş gibi durumun farkında olmadan Janjan’ı evin her odasında gezdirdiğimiz için yatak çerçevemizin köşesine çarparak alnını yardı. Hem de düşmeden önce ebeveynleri olarak yanındaydık hatta bacağı bacağıma değiyordu. 3 dikiş atıldı.

Hastanede ifademi aldılar ,ne oldu ? nasıl oldu ? o sırada ben neredeydim ? ne yapıyordum ?

Takip eden haftasonu hemen güvenlik alışverişine çıktık. Profil süngerleri,köşelikler,kapı stopperleri,dolap kilitleri,cam filmi,priz emniyetleri,altı kaydırmaz çoraplar… İtiraf ediyorum. internetten sünger kask bile almaya kalktım.
resim2
Eşimle ev kazası senaryoları yazmaya başladık. Aslında Janjan olduk: Ne yapabilir ? Ve yaparsa ne ile karşılaşır? Çocuğu değil oluşabilecek yaralanmaları engellemek için ne yapmak gerekir ?

Buyrun bakalım :

  • TV ünitesinin bırakın köşelerini her yeri süngerle kaplandı
  • Yemek masamızın dikdörtgen şeklindeki ayaklarının dört bir yanı süngerle kaplanıp masa Janjan’ın geçiş güzergahını açmak için konsola dayandı
  • Büfemizin camları filmle kaplandı,kapıya yakın köşesi süngerlendi
  • Salon kapısının karşısındaki duvarın köşesine sünger çekildi
  • Yatak çerçevesi,şifonyerler ve komodinlere köşe koruyucular yapıştırıldı;Janjan çekip çıkarınca çivilendi
  • Açık prizler kapatıldı
  • Deterjan vb kimyasalların olduğu mutfak ve banyo dolaplarına kilitler takıldı
  • Mutfakta ulaşabildiği yerlerdeki kesici,delici herşey kaldırıldı
  • Banyo küvetine kaydırmaz kondu
  • Eşimin iş güvenliği uzmanı arkadaşı arandı yapılanlar anlatılıp onay alındı O da yetmedi bir uzman gözüyle evi değerlendirmesi için davet edildi

 

Yorgunluktan bitkin halde kanepeye oturup şöyle bir salonumuza baktık. Eşime dönüp “Oldu oldu…Çok güzel oldu; artık rahatça oturabiliriz” dedim. Daha cümlem biter bitmez salon kapısında sendeleyen Janjan elini fayans zemine koydu; elinin kaymasıyla alnının üzerine düşüverdi. Alnı yumurta şeklinde şişti. Siz aklınıza gelen başınıza gelmesin diye tüm önlemlerinizi alın Hala bir şey oluyorsa artık Allaha emanet…

Cahil Anne

resim3